Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

Βρώμικο κόλπο

- Φίλε μου, αδερφέ μου θέλω μόνο μια χάρη από σένα.
- Τι θες να κάνω για σένα;
- Θέλω να πας στον παπά να τον καθυστερήσεις να πάει στο σπίτι του.
- Γιατί ρε φίλε; Τι τρέχει;
- Να... Ξέρεις... Έχω σχέση με τη παπαδιά και σκέφτηκα μήπως μπορείς να με βοηθήσεις.
- Εγώ τέτοια πράγματα δε κάνω και να μου κάνεις τη χάρη!!
Με τα πολλά όμως ο φίλος πείθεται και πάει στην εκκλησία να καθυστερήσει τον παπά. Τον πετυχαίνει την ώρα που ο παπάς κλείδωνε την πόρτα της εκκλησίας.
- Πάτερ!!!
- Τι είναι τέκνο μου; Τι σου συμβαίνει;;
- Παπά, θέλω να εξομολογηθώ.
- Τέτοια ώρα βρήκες να έρθεις;;; Έλα αύριο να κάνουμε το μυστήριο.
- Όχι παπά μου, εγώ τώρα νοιώθω την ανάγκη να το κάνω.
Τι να κάνει ο παπάς άνοιξε την εκκλησία.
- Λοιπόν σε ακούω, του λέει, αφού έβαλε το πετραχήλι. Μα κάπου σε ξέρω... Μήπως είσαι ο γιος του φίλου μου του Σταμάτη από το διπλανό χωριό;
- Ναι.
- Βρε, τι κάνουν οι δικοί σου;
- Καλά είναι, πάτερ.
Με την κουβέντα βγήκαν μακροσυγγενείς, υποστήριζαν και την ίδια ομάδα, ψήφιζαν και το ίδιο κόμμα.
- Για πες μου λοιπόν, τι θες να ομολογήσεις;;
- Παπά, δεν μπορώ να σου πω ψέματα. Ο φίλος μου τα έχει με την παπαδιά και με έβαλε να σε καθυστερήσω για να την βρει..
Τρελάθηκε ο παπάς, άφρισε, άρχισε να φέρνει βόλτα την εκκλησιά μουρμουρίζοντας.
Στο τέλος, ηρεμεί λίγο, και γυρνά πάλι στον χωριανό και του λέει:
- Βρε μαλάκα!!! Είσαι παντρεμένος;
- Ναι παπά μου, λέει αυτός.
- Τράβα, βρε ηλίθιε, γρήγορα σπίτι σου, γιατί η παπαδιά έχει συχωρεθεί εδώ και πέντε χρόνια...

Δεν υπάρχουν σχόλια: