ΤΗΣ ΩΡΙΜΗΣ ΗΔΟΝΗΣ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Και τότε βγήκα απ' το όνειρο του ύπνου
δίχως ύπνο κι ήμουν σε χώρα δίχως σύνορα,
και δίχως καταδότες. Σε δρόμο που μου μέλλεται
περπάτησα δίχως του κράτους την τιμή,
την τάξη, την ασφάλεια. Σαν να 'μουν άφθαρτος
έτσι όπως την έπλασα την πόλη μου λαθραία,
πόλη γλυκειά, φιλόξενη στον κάθε μετανάστη
και ξάφνου εκεί που κοίταζα δίχως να ξεχωρίζω
τις φυλές, τις γλώσσες, τις θρησκείες, ένιωσα
πως ήμουνα πουλί, γνώριζα να πετώ. Ήμουν
ελεύθερος, χωρίς λουρί, χωρίς θηλειά, αδέσποτο
σκυλί να τριγυρνώ χωρίς το φόβο μη γλιστρήσω
στον παλιό ρυθμό. Κατάσαρκα γυμνός, χωρίς
κορσέ, χωρίς δεσμά, έτσι όπως την έφτιαξα
την πόλη μου, έξω από κάθε νόμο.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΙΕΡΗΣ Τόποι Γραφής