Οι κολίγοι σήκωσαν κεφάλι

Ο αγώνας τους ανέδειξε τις άθλιες συνθήκες μέσα στις οποίες ζουν και δουλεύουν χιλιάδες μετανάστες στη χώρα μας, θύματα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ και των κομμάτων της.


Ο
κόμπος έφτασε στο χτένι!». Ο «κρότος» που άφησε πίσω του ο απεργιακός αγώνας των μεταναστών εργατών γης στις φραουλοκαλλιέργειες της Νέας Μανωλάδας για καλύτερα μεροκάματα και συνθήκες δουλειάς ήχησε βροντερά. Ανέδειξε τη στυγνή εκμετάλλευση, με την οποία έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, σε όλη τη χώρα, αφού Μανωλάδα δεν έχει μόνο η Ηλεία. Επειδή για το κεφάλαιο οι μετανάστες δεν είναι τίποτ' άλλο από αναλώσιμα εξαρτήματα για τις μηχανές που παράγουν τα κέρδη τους. Εργατικά χέρια ακόμα πιο φτηνά από αυτά των ντόπιων εργατών, γιατί ο εγκλωβισμός στην παρανομία, ο τρόμος της σύλληψης και της απέλασης κάνει αυτούς τους ανθρώπους ακόμα πιο ευάλωτους στην εργοδοτική ασυδοσία.

Η
τριήμερη απεργιακή αναμέτρηση ήρθε να επιβεβαιώσει ότι, όσο κι αν το κεφάλαιο κι οι εκφραστές του θέλουν τους μετανάστες απροστάτευτους και ανίσχυρους, αυτοί έχουν δύναμη. Και μάλιστα δύναμη μεγάλη, που ο οργανωμένος και ενωμένος αγώνας μπορεί να πολλαπλασιάσει ραγδαία. Γι' αυτό οι τσιφλικάδες της Ηλείας ανησύχησαν, λύσσαξαν κυριολεκτικά και δε δίστασαν να επιτεθούν δολοφονικά στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, που βρίσκονται στο πλευρό των μεταναστών, όχι μόνο τις τελευταίες μέρες, αλλά εδώ και καιρό. Γιατί αντιλήφθηκαν ότι οι σκλάβοι τους ξεσηκώνονται. Καταλαβαίνουν ότι μόνο με πάλη, κι όχι με σκυμμένο κεφάλι, μπορούν να κάνουν βήματα μπροστά. Ενώνονται με την τάξη τους. Συνειδητοποιούν πως δεν είναι φυσιολογικό άλλοι να θησαυρίζουν από το δικό τους μόχθο κι εκείνοι να μετρούν καταπίεση κι εκμετάλλευση, επαγγελματικές αρρώστιες και ψίχουλα ίσα για να στέκονται στα πόδια τους, τρόμο και στερήσεις για τα παιδιά τους.

Ο
περήφανος αγώνας των εργατών γης της Μανωλάδας ήταν μια σύγκρουση ταξική. Ξεμπρόστιασε το κράτος και τους μηχανισμούς του, που στήριξαν και στηρίζουν πολύμορφα τους μεγαλοκτηματίες, που την ώρα που οι μετανάστες της Ηλείας αντιμετώπιζαν απειλές από τους τραμπούκους τους οποίους η κυβέρνηση άφηνε ανεξέλεγκτους, τα ΜΑΤ παρατάσσονταν απέναντι σε εργάτες που απαιτούσαν να μπει τέρμα στην ατιμωρησία των τσιφλικάδων, να πάψει η ανασφάλιστη εργασία χιλιάδων εργατών γης. Ταυτόχρονα, αυτός ο αγώνας επιβεβαίωσε ακόμα μια φορά ότι το ΠΑΜΕ δουλεύει πρωτοπόρα για τη σφυρηλάτηση της ταξικής ενότητας και συστράτευσης όλων των εργατών, ανεξάρτητα από χρώμα, γλώσσα, θρησκεία. Γιατί μόνο ο κοινός αγώνας ενάντια στον κοινό αντίπαλο μπορεί, όχι μόνο να φέρει κατακτήσεις όπως η αύξηση στο μεροκάματο που κατάφεραν να αποσπάσουν οι εργάτες γης στη Μανωλάδα, αλλά και να ανοίξει δρόμους προοπτικής. Για πιο ριζοσπαστικές αλλαγές προς όφελος των εργαζομένων, Ελλήνων και ξένων.

http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=26/4/2008&id=9627&pageNo=15&direction=1